Mumbai: Bombay Yüksek Mahkemesi Pazartesi günü, bir kadının, kocasının boşanma dilekçesini dinleyen Bandra aile mahkemesine karşı yaptığı savunmayı onadı ve 2015'te Mumbai'de yapılan düğün törenlerinin, ilgili aile mahkemesine eşler arasındaki evlilik anlaşmazlıklarının devredilebileceğine karar verme yetkisi vermediğine hükmetti.
(DOSYA GÖRÜNTÜSÜ)
Yargıç Rajesh Patil, Pazartesi günkü kararında, ABD'ye başvuran 38 yaşındaki kadının dilekçesini kabul ederek, “Benim görüşüme göre, bir düğün kutlamasının düğün ritüelinin bir parçası olamayacağına şüphe olamaz” dedi. Devletler, çiftin evlendikten sonra taşındığı yere boşanma davası açtı.
Yalnızca HT uygulamasında Hindistan'daki genel seçimlerin hikayesine özel erişim elde edin. Şimdi İndirin!
Çift, Hindu ayinleri ve ritüellerini takiben Haziran 2015'te Rajasthan'ın Jodhpur kentinde evlendi. Düğünlerinden dört gün sonra Mumbai'de bir düğün töreni düzenlendi. Resepsiyonun ardından çift, yaklaşık on gün boyunca adamın ebeveynleriyle birlikte şehirde kaldı ve ardından ABD'ye gitti.
Evlendikten sonra yaklaşık dört yıl boyunca birlikte yaşadılar ve Ekim 2019'dan bu yana ayrı yaşıyorlar.
Ağustos 2020'de koca, zulüm gerekçesiyle Bandra'daki aile mahkemesine boşanma dilekçesi verdi. Dört ay sonra karısı da Amerika Birleşik Devletleri'nde ayrı bir boşanma davası açtı. Ağustos 2021'de kadın, görüşmediği kocasının boşanma dilekçesinin geçerliliğini sorgulayan ve Hindu Evlilik Yasası'nın 19. Maddesi uyarınca Mumbai mahkemesinin boşanma dilekçesine karar verme yetkisine sahip olmadığını iddia ederek Bandra'daki aile mahkemesinde bir dava açtı. 1955.
Madde 19'a göre koca, evliliğin resmiyet kazandığı veya davalının dilekçeyi sunduğu sırada ikamet ettiği veya eşlerin en son birlikte yaşadığı yerdeki mahkemeye boşanma davası açabilir.
Eşin avukatı, Yüksek Mahkeme önünde, şehirde gerçekleşen resepsiyonun bir düğün ritüeli olarak adlandırılamayacağı ve her iki tarafın da o dönemde ABD'de yaşadığı için kocanın boşanma dilekçesinin Mumbai mahkemesinde icra edilebilir olmadığını savundu. boşanma dilekçesi vermek.
Yargıç Patil iddiayı kabul etti ve Bandra'daki Aile Mahkemesinin boşanma dilekçesini karara bağlama yetkisinin bulunmadığına karar verdi.
“Benim görüşüme göre, mevcut davada çiftin son ortak ikametgahı ABD olacaktır ve çiftin evlendikten hemen sonra on günden az kaldığı yer Mumbai olamaz. Bu nedenle, Hindu Evlilik Yasası'nın 19'uncu maddesinin (iii) alt bölümü uyarınca, Mumbai'deki Aile Mahkemesinin boşanma dilekçesini karara bağlama yetkisi yoktur,” dedi Yargıç Patil.
Mahkeme ayrıca kocanın, karısının evlilik ikametgahının Mumbai'de olması nedeniyle şehrin “son ortak ikametgahlarının” bulunduğu yer olarak kabul edilmesi gerektiği yönündeki iddiasını da reddetti.
(DOSYA GÖRÜNTÜSÜ)
Yargıç Rajesh Patil, Pazartesi günkü kararında, ABD'ye başvuran 38 yaşındaki kadının dilekçesini kabul ederek, “Benim görüşüme göre, bir düğün kutlamasının düğün ritüelinin bir parçası olamayacağına şüphe olamaz” dedi. Devletler, çiftin evlendikten sonra taşındığı yere boşanma davası açtı.
Yalnızca HT uygulamasında Hindistan'daki genel seçimlerin hikayesine özel erişim elde edin. Şimdi İndirin!
Çift, Hindu ayinleri ve ritüellerini takiben Haziran 2015'te Rajasthan'ın Jodhpur kentinde evlendi. Düğünlerinden dört gün sonra Mumbai'de bir düğün töreni düzenlendi. Resepsiyonun ardından çift, yaklaşık on gün boyunca adamın ebeveynleriyle birlikte şehirde kaldı ve ardından ABD'ye gitti.
Evlendikten sonra yaklaşık dört yıl boyunca birlikte yaşadılar ve Ekim 2019'dan bu yana ayrı yaşıyorlar.
Ağustos 2020'de koca, zulüm gerekçesiyle Bandra'daki aile mahkemesine boşanma dilekçesi verdi. Dört ay sonra karısı da Amerika Birleşik Devletleri'nde ayrı bir boşanma davası açtı. Ağustos 2021'de kadın, görüşmediği kocasının boşanma dilekçesinin geçerliliğini sorgulayan ve Hindu Evlilik Yasası'nın 19. Maddesi uyarınca Mumbai mahkemesinin boşanma dilekçesine karar verme yetkisine sahip olmadığını iddia ederek Bandra'daki aile mahkemesinde bir dava açtı. 1955.
Madde 19'a göre koca, evliliğin resmiyet kazandığı veya davalının dilekçeyi sunduğu sırada ikamet ettiği veya eşlerin en son birlikte yaşadığı yerdeki mahkemeye boşanma davası açabilir.
Eşin avukatı, Yüksek Mahkeme önünde, şehirde gerçekleşen resepsiyonun bir düğün ritüeli olarak adlandırılamayacağı ve her iki tarafın da o dönemde ABD'de yaşadığı için kocanın boşanma dilekçesinin Mumbai mahkemesinde icra edilebilir olmadığını savundu. boşanma dilekçesi vermek.
Yargıç Patil iddiayı kabul etti ve Bandra'daki Aile Mahkemesinin boşanma dilekçesini karara bağlama yetkisinin bulunmadığına karar verdi.
“Benim görüşüme göre, mevcut davada çiftin son ortak ikametgahı ABD olacaktır ve çiftin evlendikten hemen sonra on günden az kaldığı yer Mumbai olamaz. Bu nedenle, Hindu Evlilik Yasası'nın 19'uncu maddesinin (iii) alt bölümü uyarınca, Mumbai'deki Aile Mahkemesinin boşanma dilekçesini karara bağlama yetkisi yoktur,” dedi Yargıç Patil.
Mahkeme ayrıca kocanın, karısının evlilik ikametgahının Mumbai'de olması nedeniyle şehrin “son ortak ikametgahlarının” bulunduğu yer olarak kabul edilmesi gerektiği yönündeki iddiasını da reddetti.